ՅԾ.
ՊԱՏԱՀԱՐՔ
ԳԱՅԼԻ
(19
G)
Ասի
առակաց,
թէ
գալըն
կալաւ'ի
գիշերի
գառ
մի
եւ
սկսաւ
ուտել.
եւ
ասէ
գառնցգայլն.
ով
գայլ,
լուեալ
եմ
'ի
հարցն
իմ,
թէ
ազգնգայլոց
գեղեցիկ
փողահար
լինին
եւ
գեղեցիկ
ձայնունին.
եւ
փափագ
ունէի
միանգամ
զձեր
ձայնդ
լսել.
երբԱստուած
զիս
քեզ
երետ,
նա՛
խնդրեմ
'ի
քեզանէ.
որմիանգամ
քո
փողդ
հարկանես.
որ
լսեմ
եւ
կարաւտ
չիմնամ
եւ
ապա
կեր
զիս.
իսկ
գալուն
հաւատացեալկըկզեցաւ
'ի
վերայ
յետ .
Բ.
ոտիցն
եւ
զ.
Բ.
թաթն
եդեալբերանոյն
ոռնաց
յերկինքն
'ի
վեր.
եւ
լուեալ
շանցզձայն
գայլին
բոլորեալ
գզեցին.
եւ
'ի
սպանելոյզերծաւ
փախաւ.
եւ
գառն
ազատեցաւ
եւ
խառնեցաւ
'իգիհս:
Եւ
գայլն
արենաթաթախ
եւգզած
գնայր
'ի
լերինքն.
ետես .
Բ.
ջոլիր
վայրի
ոչխարք,
զի
արածէին.
եկին
ընդ
առաջ
նորա .
Բ.
խոյ.
մինն
'ի .
Ա.
ջոլրէն
եւ
մինն
'ի .
Ա.
ալէն
եւ
ասէին,
թէ
ով
գայլ,
մենքամէն
օր
կու
կռվինք
յիրար.
թէ
մենք
այս
կողմս
կուարածինք,
նոքա
կասեն,
թէ
այդ
մեր
իւրդն
է.
մենք
'իյայդ
դիհդ
կու
գանք
արածինք
եւ
զաւրն
'ի
բունկռվինք։
Եկ
դու
մեզ
սինօռ
կտրէ,
որ
ամէն
մէկ
իւրսինօռն
արածէ
ու
այլ
չի
կռվինք.
եւ
յամէն
ջոլրէ
քեզ.
Ա.
շիշակ
տանք.
որ
երթաս
ուտես.
իսկ
գայլն
զանձն
էառ,
սկսաւ
յագին
կախ
ձգել
եւ
խազել
ագովն
նշան
եւ
սինոռնոցա,
եւ
անկարծակի
եկեալ
խոյանն
մինն
'ի .
Ա.
դիհէնեւ
միւսն
'ի
մէկ
ալէն
եդին
եղջիւրսն
կշտերոյգայլուն
եւ
նեղացուցեալ
կամէին
պատառել
զփորնգայլին
եւ
հազիւ
զերծաւ
'ի
նոցանէ:
Փախեաւ
արենաթաթախ
եւչարչարած
եւ
քաղցած
գնաց
ընդ
ձոր
մի
վար,
որոյ
ջաղացմի
կայր
դուռն
'ի
բաց.
եւ
կատու
մի
նստեալ
'ի
դուռնջաղացին
լուացուէր։
Եւ
տեսեալ
գայլուն
զկատունասաց
'ի
միտս
իւր,
թէ
'ի
գառինն
եւ
ոչխարացն
զրկեցայ.
բարե
զան
կատուն.
եւ
նա
փախաւ
եւ
եմուտ
'ի
ջաղացքն.
եւ
գայլն
'ի
հետ
եմուտ
եւ
դիպաւ
'ի
դուռն.
եւփակուեցաւ.
եւ
մնաց
գալն
'ի
ջաղացքն.
եւ
կատուն
ելաւ'ի
սողն
ծակն
եւ
փախեաւ:
Եւ
ասէ
գայլն
ընդ
ինքն,
թէ
ովիմար,
թէ
'ի
քո
ազգն
գուսան
կամ
փողահար
ո՞վ
էր
եղել,
որ
դու
ոռնացիր,
շներն
զարդեան
եւ
կամէին
զփորնպատառել
եւ
այնմանէ
զերծար։
Եւ
կամ
դու
ո՞ր
ղատիկամ
ո՞ր
դատաւոր,
որ
վայրի
ոչխարացն
սինօռ
կուկտրէիր.
ապա
թէ
այն
խոյանուն
եղջիւրք
'ի
փորդ
էրփրթել.
այնով
ալ
չի
խրատուեցար.
հետ
կատուին
ջաղացնկու
մտնէիր.
որ
դուռն
փակուէր,
ընդ
ո՞ր
ելանէիր.
թէհիմի
ջաղացապանն
գայր
եւ
առնոյր
զագիդ
եւ
այնչափ
'իդիհաց
դիհ
քաշեր.
որ
ագիդ
'ի
ձեռդ
մնայր,
նա
խիստարժանի
էիր։
Եւ
մինչդեռ
խօսքն
'ի
բերանն
էր,
նա
եկաւջաղացապանն
եւ
եդիր
զդուռն
'ի
հետ
եւ
ետես
գայլնանկիւն
ջաղացին.
առեալ
զնիգ
ջաղացին
եմուտ
'իկողերն
գայլին.
որ
ջարդեցաւ
եւ
այլ
ոչ
եգիտ
հնարզերծանելոյ,
'ի
ջրածակս
ջաղացին
կախեալ
զգլուխն
եւկամէր
փախչիլ.
այնժամ
ջաղացապանին
առեալ
զագինգայլին
ոչ
եթող
փախչիլ.
եւ
թափուսեալ
գայլոյն,
թէփախչիմ,
ագին
մնաց
'ի
ձեռն
ջաղացպանին.
եւ
նա
անկեալ'ի
ջրտունն
ել
ընդ
ցռուկս
ջաղացին:
Փախուցեալ
գնայրյարենաթաթախ
եւ
անցանէր
ընդ
անցանկ
դրախտ
մի,
յորում
նստեալ
կայր
դանուշման
մի
եւ
կարդայրզխուրանն
եւ
անձամբն
երերայր
'ի
վերայ
խուրանին.
եհարց
գայլն
զթանըշմանն
եւ
ասէ.
զի՞նչ
ընթեռնուս,
ով
դանուշմանն.
եւ
ասէ.
զի՞նչ
ընթեռնում.
'ի
հահէնհաճաթ
կու
խնդրեմ.
եւ
ասէ
գայլն.
ով
դանուշման,
թէկուզես
որ
հաճաթ
որ
թէզ
կատարի,
դու
արի
'ի
ջաղացքնհաճաթ
խնդրէ.
որ
դեռ
խաւսքդ
'ի
բերանդ
է,
հաճաթդկատարի։
