Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

ԽԶ. ՄԱՆՈՒԿ ԵՒ ՁԱԳՔ
(46 V=44 I=53ag=62 B=134 D)

Կին մի գնաց 'ի դրախտն իւրվասն մրգոյ եւ ասէ ցմանուկն իւր. ով որդեակ, ակն կալ'ի վերայ եւ պահէ զմանդր ձագերն մինչեւ գամ ես. եւյարեաւ մանուկն զհաւուն ձագերն ընդ միմեանսչուանով. եւ կապեաց զծար չուանին յոտս հաւին եւինքն ընդ խաղով եղեւ. եւ ահայ գայ 'ի վերուստ ցինայն, որ է ուրուրն, եւ վերացուց զմին 'ի ձագուցն. եւգնաց 'ի հետ մայրն եւ ձագերն ամենայն:

Ցուցանէ առակս, թէ Քրիստոսյորժամ յերկինս համբարձաւ. նայ վստահացաւզժող[ով]ուրդն 'ի թագաւորքն եւ յառաջնորդքն. եւ նոքազբաղեցան 'ի հոքս եւ 'ի մեղս աշխարհիս եւ ոչ տարանխնամ հաւտին Քրիստոսի, եւ սատանայ զամենեսեան[լ]ցուց մեղաւք առ հասարակ եւ իջուց 'ի դժոխսզթագաւոր եւ զիշխան եւ զառաջնորդ եւ զժողովուրդ. զիամենայնք խոտորեցաք 'ի միասին եւ անպիտանացաք. քանզի ժողովուրդն կապեալ կայ առ առաջնորդն եւառաջնորդն 'ի թագաւորն։