Ամենայն 
   
    շրջապատեալ 
   
    քաղաքի 
   
    եւ 
   
    ամրոցի 
   
    բնակիչք 
   
    եթէ 
   
    զինուոր 
   
    եւ 
   
    եթէ 
   
    հասարակ 
   
    ժողովուրդ, 
   
    յետ 
   
    շրջապատելոյ 
   
    մերոյ 
   
    մինչեւ 
   
    հնգետասան 
   
    աւուր 
   
    ժամանակի 
   
    ունի 
   
    արձակութիւն 
   
    անձամբ 
   
    ընտանեօք 
   
    ընչօք 
   
    ելանել 
   
    ի 
   
    քաղաքէն 
   
    եւ 
   
    ամրոցէն 
   
    թշնամեաց 
   
    մերոց 
   
    ի 
   
    դրունս, 
   
    եթէ 
   
    հատուցանիցէ 
   
    մեզ 
   
    միայն 
   
    տասանորդս 
   
    հանեալ 
   
    ընչից 
   
    իւրոյ, 
   
    եւ 
   
    յինքն 
   
    մնալով 
   
    մեզ 
   
    պանդուխտ 
   
    ազատապէս 
   
    ելցէ 
   
    կալով 
   
    մնասցէ 
   
    ազատ 
   
    ի 
   
    յերեսս 
   
    երկրի 
   
    մերոյ 
   
    ուր 
   
    եւ 
   
    կամեցի, 
   
    եւ 
   
    յետ 
   
    խաղաղութեան 
   
    նոյն 
   
    պատերազմի 
   
    կրկին 
   
    ազատ 
   
    լիցի, 
   
    եթէ 
   
    կամի 
   
    ելանել 
   
    ընչօք 
   
    առ 
   
    սեպհական 
   
    աշխարհն 
   
    իւր, 
   
    եթէ 
   
    յաւելի 
   
    քան 
   
    թէ 
   
    հնգետասան 
   
    աւուր` 
   
    պարտ 
   
    է 
   
    ստանալ 
   
    հրաման 
   
    ի 
   
    զօրագլխէ 
   
    շրջապատողէ 
   
    եւ 
   
    ապա 
   
    ելանել, 
   
    յայնժամ 
   
    զօրագլուխն 
   
    ունի 
   
    արձակութիւն 
   
    տալոյ 
   
    հրաման 
   
    եւ 
   
    կամ 
   
    խնայելոյ, 
   
    եթէ 
   
    տացէ 
   
    հրաման, 
   
    հարկադրեսցի 
   
    ելանողին 
   
    հատուցանել 
   
    ի 
   
    հանեալ 
   
    ստացուածոց 
   
    տասնէն 
   
    երկու 
   
    եւ 
   
    կամ 
   
    երիս 
   
    զամենայն 
   
    ըստ 
   
    խոստման 
   
    ժամանակի, 
   
    որպէս 
   
    ի 
   
    վեր 
   
    վասն 
   
    ժամանակի 
   
    հնգետասան 
   
    աւուր 
   
    ելանողաց: