Գիրք անուանեալ Որոգայթ փառաց վասն կալանաւորելոյ ամենայն գործ անկարգութեան

Օրէնս Հայոց տուաւ ազատութիւն ամենայն բնութեան մարդոյ զի ամենայն մարդ ազատապէս կարէ գործել բարի եւ զչար, կամաւորապէս յանձն առնուլով ի վերայ իւր ի օրինացն հայոց վարձ գործոց ձեռաց իւրոց, այլ հարկաւոր է ամենայն բնութիւն մարդոյ ունիլ բնականապէս ամօթխածութիւն իւր եւ շարժումն իւր ի ամենայն գործս պահել, ըստ չափաւորութեանն իւրաքանչիւր աստիճանի, զի մի' լրբեսցի, քանզի լրբութիւն առն լկտոյ հարուցանէ բարկութիւն եղբօր, եւ բարկացեալ այրն ոչ կարէ գործել բարի, վասնորոյ լրբութիւն եւ անզգամութիւն արանց առաջի ատենի ամենայն դատաստանի համարեսցի իբր մեղք արժանի պատժոյ, եթէ հարուստ, հատուցանել տուգանս ի տունն աղքատաց, եթէ աղքատ մտանիլ ի բանտ, այլ եթէ աղքատ եւ երիտասարդ հարկանել գանս: