Զի՞նչ
զանազանի
գործ
մարդոյ
ի
գործոյ
Աստուծոյ։
Պատասխան։
Գիտելի
է,
զի
հնգետասան
եղանակաւ
են
ասացեալ։
Նախ՝
զի
գործ
մարդոյ
շօշափմամբ
է.
իսկ
Աստուծոյն
առանց
շօշափման։
Երկրորդ՝
զի
մարդն
կարօտ
է
նիւթոյ.
իսկ
Աստուած
անկարօ՛տ
է
նիւթոյ։
Երրորդ՝
զի
կայ
ի
մարդս
որ
ի
հարկէ՛
առնէ.
իսկ
Աստուած
առանց
ամենայն
հարկի
է։
Չորրորդ՝
մարդս
պակասութիւն
ունի.
իսկ
Աստուած
առանց
ամենայն
պակասութեան
է։
Հինգերորդ՝
մարդ
թէ
բնութեամբ՝
եւ
թէ
կամօք
գործէ՝
կարօ՛տ
է
օգնականի.
իսկ
Աստուած
անկարօ՛տ
է
օգնականի։
Վեցերորդ՝
մարդս
կարօ՛տ
է
ուսմանց
եւ
իմաստից.
իսկ
Աստուած
անկարօ՛տ
է
ուսման
եւ
իմաստութեան.
զի
ինքն
է
աղբիւր
գիտութեան
եւ
իմաստութեան։
Եօթներորդ՝
մարդ
կարօ՛տ
է
ժամանակի.
իսկ
Աստուած
ո՛չ
է
կարօտ
ժամանակի.
այլ
եւ
զյաւիտեանս
արար։
Ութերորդ՝
մարդկան
գործ
աշխատութեամբ
է.
իսկ
Աստուծոյն
առանց
աշխատութեան։
Իններորդ՝
մարդս
սխալական
է
ի
գործն.
իսկ
Աստուած
առանց
սխալման։
Տասներորդ՝
գործ
մարդոյս
նախ
զօրութեամբ՝
եւ
յետոյ
եւ
ներգործութեամբ
եղանի.
իսկ
Աստուծոյն
միշտ
ներգործութեամբ
է .
որպէս
ցուցանի
յառաջիկայդ։
Մետասաներորդ՝
մարդոյս
գո
րծ
մասնաւոր
եւ
մի
զկնի
միոյ.
իսկ
Աստուծոյն
համանգամայն
եւ
բոլորովիմբ։
Երկուտասաներորդ՝
կատարած
գործոյ
մարդոյ
ի
սկիզբն
անգիտելի
է.
իսկ
Աստուծոյն
ի
սկիզբն
կատարածն
գիտելի
է
նմա։
Երեքտասաներորդ՝
մարդ
զինչ
որ
կամի
ո՛չ
կարէ.
իսկ
Աստուած
զոր
ինչ
եւ
կամի
եւ
կարէ՛։
Չորեքտասաներորդ՝
մարդն
ո՛չ
կարէ
արարչագործ
լինիլ.
իսկ
Աստուած
արարչագործէ՛։
Հնգտասաներորդ՝
զի
մարդ
յետ
ստեղծանելոյն
ո՛չ
է
ընդ
ստեղծուածս
իւր.
իսկ
Աստուած
յետ
ստեղծանելոյն՝
միշտ
է՛
ընդ
ստեղծուածս
իւր
նախախնամութեամբ։
Ըստ
այնմ.
«Ես
ընդ
ձե՛զ
եմ
զամենայն
աւուրս
մինչ
ի
կատարած
աշխարհի»։