Քանի՞
են
օրէնք։
Պատասխանի.
Օրէնք
սեռական
Գ
է.
բնական.
գրաւորական.
աւետարանական։
Եւ
բաց
յայսցանէ
Գ
այլ
մասնական
կամ
տեսական
ասա.
այսինքն
բարոյական.
բանական.
վարդապետական։
Արդ՝
ըստ
կարգի՝
Բնականն՝
Ադամայ
տուաւ։
Բարոյականն՝
Նոյի.
որ
ի
բարուց
վարդապետեալ
բնակէր
ի
յանապատ
եւ
պահէր
զկուսութիւնն
ԵՃ
ամ։
Բանականն՝
Աբրահամու.
բանականաբար
ի
շարժմանց
արարածոց
ծանուցեալ
զԱստուած։
Գրաւորականն՝
Մովսէսիւ
Իրայէլի։
Աւետարանականն՝
աշխարհի։
Վարդապետականն՝
մանկանց
եկեղեցւոյ.
զի
յամենայն
օգտեալ
վարդապետք՝
զգուշացուցանեն
զմանկունս
Սիօնի
սրբոյ։
Եւ
Պօղոս
ասէ
զայս,
առ
ընթեր
դնելով
առաքելոց
եւ
մարգարէից
զվարդապետս։
Է՛
եւ
Երրորդ
օրէնք
մարգարէականն։
Զոր
Տէրն
օրէնք
կոչեաց
զմարգարէական
բանն
Դաւթի.
«ո՞չ
յօրէնս
ձեր
գրեալ
ես
ասաց
թէ
աստուածք
իցէք»։
Վասն
նոր
Օրհնութեան
Հարց.
Զի՞նչ
է
նոր
օրհնութիւնն
որ
ասէ
Դաւիթ
«օրհնեցէք
զՏէր
յօրհնութիւն
նոր»։
Պատասխանի.
Եկեղեցի
սուրբ
նոր
ժողովուրդ
կոչեցաւ
Աստուած.
զի
հաւատով
արդարացաք
եւ
եղաք
ժողովուրդք
եւ
ո՛չ
ըստ
հնոյն
օրինօք։
Դարձեալ՝
ծննդեամբ
աւազանին
կոչեցաք
նոր
որդիք
Աստուծոյ
եւ
եղբարք
Քրիստոսի
համահայր
եւ
համամայր։
Զի
նա
բնութեամբ
է
որդի
Աստուծոյ,
եւ
մեք
շնորհօք։
Եւ
նա
ի
կոյս
մօրէ,
եւ
մեքյաւազանէ
ծնեալք։
Վասն
որոյ
նոր
օրհնութիւն
նորածինս
Աստուծոյ
եւ
Տեառն
մատուցանեմք
նոր
ժողովուրդքս
Աստուծոյ։
Նախ
այն
է՝
որ
զորդի
ընդ
հօր
եւ
Սուրբ
Հոգւոյն
փառաւորեմք
եւ
օրհնեմք
Գ
անձինք
ի
միում
բնութեան.
եւ
ոչ
որպէս
հինքն
հրէական
օրհնութիւնս.
որք
ո՛չ
օրհնէին
զորդին
եւ
զհոգին։
Երկրորդ՝
ի
վերնատանն
դասք
առաքելոցն
ի
վերայ
նոր
հաղորդութեանն
մարմնոյ
եւ
արեանն՝
նոր
օրհնեցին
զՔրիստոս
եւ
ելին
ի
լեառն
ձիթենեաց
որպէս
ասէ
աւետարանն։
Երրորդ՝
ի
լեառն
ձիթենեաց
տեսին
զՏէր
ելեալ
յերկինս՝
երկրպագեցին
նմա։
Եւ
հանապազ
ի
տաճարին
գովէին
եւ
օրհնէին
զԱստուած
նոր
օրհնութեամբ
համբարձելոյն
ի
երկինս
Տեառն
եւ
Աստուծոյ.
որպէս
կանխաւ
ասաց
մարգարէն,
«համբարձաւ
Աստուած
օրհնութեամբ,
եւ
Տէր
մեր
ձայնիւ
փողոյ»
Չորրորդ՝
այժմ
մանկունք
հաւատոյ
ի
յեկեղեցիս
նոր
օրհնութիւն
տալով
Գ
սրբութեանն
ձայնիւ
աստուածաբանեն
զխաչեալն
Քրիստոսի.
եւ
օրհնեն
ի
վերայ
արքայութեան
աթոռոյ
խաչին։
Հինգերորդ՝
զի
խոստովանի
ամենայն
լեզու
թէ
Տէր
է
Յիսուս
Քրիստոս
ի
փառս
հօր
Աստուծոյ
բազմեալ։
Այժմ
հաւատացեայք,
եւ
յետոյ
առ
հասարակ
երկինք
եւ
երկիր
եւ
ամենայն
ազգ։
Ըստայնմ,
«զամենայն
ազգսս
զոր
արարեր»
այսինքն
հրեշտակք
եւ
մարդիկք,
կամ
մարդկան
ամենայն
ազգ
եւ
ամենայն
լեզուք,
գայցեն
ի
կատարածի
յերկրպագութիւն
Քրիստոսի.
եւ
անեզր
յաւիտենիւ
փառաւորեալ
օրհնեն
զնա։
Այս
է
նոր
օրհնութիւնն
ասացեալ։
