Վասն
է՞ր
օձիւն
հարկանէր
զժողովուրդն։
Պատասխան։
Նախ՝
զի
օձին
հող
ետ
Աստուած
կերակուր
եւ
ո՛չ
տրտնջեաց։
Եւ
նոցա
մանանայ
յերկնից
ետ
եւ
տրտնջէին
եւ
սնոտի
հաց
կոչէին։
Վասն
որոյ
բարկացաւ
Աստուած
եւ
լարս
առանց
բժշկութեան
արձակեաց
ի
նոսա։
Երկրորդ՝
ըստ
Փիլոնի,
օձն
ցանկութեան
է
օրինակ,
որ
զցանկացօղ
ժողովուրդն
սատակէր.
ի
յախտս
իւրեանց
նմանեցոյց
զպատիժն։
Իսկ
Մովսէս
հրամանաւն
Աստուծոյ
արար
պղնձի
օձ.
եւ
բարձրացոյց
ի
դուռն
խորանին.
եւ
որ
հայէր
ի
նա՝
ապրէր
ի
թունից
օձիցն։
Զայս
խորհուրդ
յինքն
ձգեաց
Տէրն
ասելով.
«Որպէս
Մովսէս
բարձրացոյց
զօձն
յանապատին,
նոյնպէս
բարձրանալ
պարտ
է
որդւոյ
մարդոյ»։
Նախ՝
որպէս
բարձրացաւ
օձն
ի
ձողին.
ն
Տէրն
մեր
ի
խաչին։
Երկրորդ՝
որ
հայէր
ի
յօձն՝
բժշկէր.
եւ
որ
հաւատայ
ի
խաչեալն՝
բժշկի
ի
թունից
մահաբեր
օձին։
Երրորդ՝
հակառակատիպ
տեսանի.
զի
անդ
օձն
պղնձի
զմարդ
թշնամիս
իւր
կեցուցանէր
եւ
զօձսն
սատակէր.
եւ
Տէր
մեր
զմարդիկ
ազգակից
իւր
կեցուցանէր,
եւ
զթշնամին
սատանայ
հալածէր։
Չորրորդ՝
պղինձն
ոսկէտեսակ.
եւ
Տեառն
մարմինն
Աստուածատեսակ
փառօք
եւ
ներգործութեամբ։
Հինգերորդ՝
անփուտ
է
պղինձն.
եւ
անապական
մարմինն
Քրիստոսի։
Վեցերորդ՝
առանց
դառնութեան
եւ
թունից
էր
օձն.
եւ
Տէր
մեր
առանց
դառնութեան
մեղաց։
Եօթներորդ՝
օձն
մեռեալ
սպանանէզօձսն.
եւ
զհարեալսն
կեցուցանէր.
եւ
Տէրն
մեր
մեռեալ
մարմնովն
զմեղս
մեռուցանէր,
եւ
կենդանի
Աստուածութեամբն
զմարդիկ
կենագործէր։
Ութերորդ՝
հինգ
պատ
օձին
է
ե
զգայութիւնս
մեր.
զոր
էառ
Տէրն
եւ
սրբեաց
զմեզ։
Իններորդ՝
գլուխ
եւ
տուտն
ցասումն
է
եւ
տրտմութիւնն
զկնի.
եւ
ամենայն
մեղաց
յետ
գործոցն
տրտմութիւն
հետեւի։
Որ
եւ
տրտմեցաւ
Տէրն
մինչ
ի
մահ.
զի
զտրտմութիւնս
մեր
եբարձ։
Եւ
զայրացաւ
ի
գերեզմանն
Ղազարու
ի
վերայ
մահուն։
Տասներորդ՝
որպէս
ասէ
Փիլոն՝
նշանակ
հեշտ
ցանկութեան
է
օձն.
որ
եւ
զցանկացօղ
ժողովուրդն
սատակէր.
ըստ
ախտին
իւրեանց
նմանեցոյց
զպատուհասն։
Եւ
Տէրն
արդար
դատաստանաւ
ըստ
նմանութեան
մեղացն
պատժէ
զմեղապարտն։
Եւ
դարձեալ
վասն
օձին
տես
ի
հարուածն
Եգիպտոսի
ի
ի
գլուխ
համարոյն։
Եւ
վասն
առաջին
օձին
ի
ժգ
գլուխ
համարոյն
տես
թէ
պիտի։
Հարցում։
Զի՞նչ
եղեւ
օձն
պղնձի։
Պատասխան։
Թէեսթանանունդրին.
որ
է
դարիճակաւ
արարած.
այսինքն
կաղպարաւ.
եւ
պաշտեցին։
Զոր
Եզեկիա
խարտեաց.
որպէս
Մովսէս
զգլուխ
որթոյն
եւ
կորոյս։
