Գիրք հարցմանց Երիցս երանեալ Սրբոյն Հօրն մերոյ Գրիգորի Տաթեւացւոյն

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Առաջին, զի կոչեցաւ յԱստուծոյ սիրեցեալ սիրելի։ Եւ Տեառն մերոյ ասէր հայր՝ «դա՛ է որդի իմ սիրելի ընդ որ հաճեցայ»։
       Երկրորդ՝ աւետեաց Դաւթի զՍողոմոն որդի։ Եւ աւետեաց Աբրահամու եւ Դաւթի «ի զաւակի քում օրհնեսցին ազգ երկրի»։
       Երրորդ՝ Սողոմոն խաղաղութիւն թարգմանի։ Եւ Տէր մեր արար խաղաղութիւն յերկինս եւ երկրի։
       Չորրորդ՝ կոչեցաւ իմաստուն։ Եւ Քրիստոսէ Աստուծոյ զօրութիւն եւ իմաստութիւն։
       Հինգերորդ՝ նա՛ զաթոռն Դաւթի։ Եւ Տէրն ըզկործանեալ բնութիւնս կանգնեաց։
       Վեցերորդ՝ օրինակն Սողոմոն՝ եւ ճշմարտութիւն Քրիստոս կարդաց հայր Աստուած։
       Եօթներորդ՝ խոստացաւ յաւիտենից թագաւորել։ Եւ Քրիստոսի վախճան ո՛չ գոյ ասէ հրեշտակն։
       Ութերորդ՝ նա տաճար շինեաց։ Եւ Տէրն զեկեղեցի տաճար Աստուծոյ կենդանոյ։
       Իններորդ՝ երիցս ուխտն երդմանն Սողոմոնի։ Եւ երիցս հայր վկայեաց որդւոյ։
       Տասաներորդ՝ ի սելով օծաւ եւ յԵրուսաղէմ թագաւորեաց։ Եւ Տէր մեր յերկրի մարդացաւ, եւ յերկինս թագաւորեաց։ Իսկ նստիլն ի վերայ ջորոջ, որ է խաչն. զի վիրք զխաչն ջուարի կոչեն։
       Մետասաներորդ՝ փողով եւ ցնծութեամբ ել յԵրուսաղէմ։ «Համբարձաւ Աստուած օրհնութեամբ եւ ձայնիւ փողոյ»։
       Երկոտասաներորդ՝ ծերացեալ Դաւիթ նստոյց զնա յաթոռ։ Եւ ծեր եւ հին աւուրցն հայր ետ զթագաւորութիւն որդւոյ։
       Երեքտասաներորդ՝ զառաջին մեղքն եթող զԱդոնիայ, եւ յերկրորդին սպան։ Եւ Տէրն զզղջացեալն փրկէ, եւ զանզեղջսն կորուսանէ։
       Չորեքտասաներորդ՝ զՅովաբ սպանօղ եւ զՍիմէի նախատիչսպան Սողոմոն։ Եւ Տէր զչարագործս եւ զհերձուածօղս սատակէ։
       Հնգետասաներորդ՝ ընդաջմէ բազմեցաւ մայրն Սողոմոնի։ Ընդաջմէ նստի եւ որդւոյն մայրն կոյսն աստուածածին։ Յայսմիտսի կենդանագիր կուսին՝ ի ձախոյ գիրկս լինի փրկչական պատկերն. նոյնպէս եւ առ ի խաչին ի յաջակողմն կացեալ։ Եւ այս է պատճառն, զի յաջ կողմ արգանդի կրէ զորդին. վասն որոյ յաջ կողմն նորա նստի։ Իսկ որդին աջեւ բազուկէ հօր, վասն որոյ ընդ աջմէ հօր նստի։
       Վեշտասաներորդ՝ ԲԺան գործակալք Սողոմոնի։ Եւ Տեառն մերոյ առաքեալք։
       Եօթն եւ Ժ, ԳՌ առակս եւ ԵՌ օրհնութիւնս ասիՍողոմոնի բովանդակն։ Եւ ոմանք ԳՌ գիրք ասեն որպէս առակն եւ ժողովօղն. եւ ԵՌ օրհնութիւնս որպէս երգերգոցն։ Որպէս Դաւիթ ՃԾ սաղմոսն։ Եւ Տէրմեր զամենայն առակս խօսէր ընդ ժողովրդեանն. եւ առանց առակի եւ ոչինչ։
       Ութ եւ Ժ, նա հեթանոսացն տայր շինել զտաճարն։ Եւ Տէր մեր զեկեղեցիս ասէր քարոզել եւ մկրտել։
       Ինն եւ Ժ, կրկին քերովբէքն խաչտարած։ Որ է խաչն եւ խաչելեալն։ Դարձեալ խաչն երկրպագելի, եւ խաչ չարչարանաց մարդկան։
       Քսաներորդ, ԲԺան եզինք բարձեալ զծովն։ Եւ առաքեալքն զաւազանս ընդ չորեք ծագեան տիեզերս։ Այլեւ Ժ աշտանակն. Ժ կուսանք լապտերօք։
       Քսան եւ մի, տարածմամբ ձեռաց աղօթեաց։ Եւ Տէրն զբազուկս ի վերայ խաչին։
       Քսան Բ, նա վասն օտարաց աղօթեաց Եւ Տէրն վասն հեթանոսաց աշխարհի։
       Քսան Գ, տիկինն Սաբայ որ կոչիւր նըսա, ցանկացաւ իմաստութեանն Սողոմոնի։ Եւ եկեղեցի հեթանսաց՝ Քրիստոսի։
       Քսան եւ Դ, եբեր բազում պատարագս. ոսկի եւ ակնեւ խունկ։ Եւ նոյնպէս թագաւոքն մոգուց բերին ընծայ Քրիստոսի։ Ոսկիանբիծ հաւատն. եւ ակն վարք պատուական. եւ խունկ աղօթից։
       Քսան եւ Ե, երանեաց զկանայս եւ զծառայս Սողոմոնի։ Երանելի են հարսունք եւ հնազանդեալք Քրիստոսի։
       Քսան եւ Զ, ետ գանձս եւ ընկալաւ զիմաստս եւ զԱստուած գիտութիւն։ Եւ եկեղեցի փոխանակ բարեաց զշնորհս եւ զփառս։
       Քսան եւ Է, մեծացաւ իմաստութեամբ եւ փառօք։ Եւ Տեառն մերոյ տուաւ ամենայն իշխանութիւն յերկինս եւ յերկրի։
       Քսան եւ Ը, իշխան եղեւ ամենայն թագաւորացն։ Եւ Տեառն մերոյ կրկնի ամենայն ծունր յերեկինս եւ յերկրի։
       Քսան եւ Թ, ցանկացան ամենայն թագաւորք տեսանել զՍողոմոն։ Եւ ամենայն սուրբք ի մարդկանէ զՔրիստոս. որպէս ասէ «բազումք ցանկացան տեսանել եւ լսել զոր դուքդ տեսանէք եւ լսէք»։
       Երեսուներորդ, նաւք թարսսեաց բերէին զմեծութիւն. եւ աթոռ կազմեաց զարմանալի։ Եւ Տեառն մերոյ ի հեթանոսաց փառք եւ մեծութիւն։ Որ նստի յանզուգական աթոռ դատողութեան ԲԺ ան թագաւորօք դատել զամենայն։ Եւ նմա փառք յաւիտեանս Ամէն։