Վասն
է՞ր
ասեմք
Աստուածածին
զկոյսն
Պատասխանի
Բազումք
պատճառու
եկեղեցի
սուրբ
խոտովանի
Աստուածածին
զԿոյսն։
Նախ՝
Աստուածածին
վասն
այն
ասեմք,
զի
ծնեալն
ի
նմանէ
Աստուած
է։
Արդ՝
եթէ
ծնեալն
Աստուածէ,
նաեւ
ծնօղն
Աստուածածին
է,
եւ
անդրադարձեալ։
Այլ
արդ՝
Սուրբ
Գիրք
վկայեն,
եւ
ճշմարիտ
հաւատն
բռնադատէ
Աստուած
խոսովանիլ
զծնեալն
ի
կուսէն։
ապա
ուրեմն
եւ
ծնօղն
է
Աստուածածին։
Երկրորդ,
մարգարէն
Եսայի
ասէ,
«կոյսն
յղասցի
եւ
ծնցի
որդի
զԷմմանուէլն».
իսկ
Էմմանուէլն
թարգմանի
մարդացեալ
Աստուած։
Ապա
ուրեմն
կոյսն
որ
ծնաւ
զԷմմանուէլն՝
մայր
է
Աստուծոյ
մարդացելոյ։
Երրորդ,
հրեշտակապն
աւետեաց
կուսին
թէ՝
«որ
ծնանելոցն
է
ի
Քրիստոսէ՝
սուրբ
է
եւ
որդի
Աստուծոյ»։
Եւ
թէ
ծնեալն
ի
նմանէ
որդի
է
Աստուծոյ,
ապա
ե
ծնօղն
Աստուածածին
է
ճշմարտապէս։
Չորրորդ,
առաքեալն
ասէ
գաղատացւոց՝
«առաքեաց
Աստուած
զորդին
իւր
որ
եղեւ
ի
կնոջէ»։
Արդ
եթէ
Որդին
Աստուծոյ
եղեալ
է
կնոջ
որդի,
ապա
եւ
կոյսն
սուրբ
մայր
է
որդոյն
Աստուծոյ
եւ
Աստուածածին։
Նոյնպէս
եւ
որ
ասէ,
«բանն
մարմին
եղեւ».
յայտ
է
թէ
ի
կնոջէ,
ապա
եւ
մայր
է
Բանին
մարմնացելոյ։
Հինգերորդ,
որդի
կնոջ
ասի
ոք՝
որ
լինի
մարմին
ի
նմանէ.
թէպէտ
Հոգին
յԱստուծոյ
է.
Նոյնպէս
Որդի
Աստուծոյ
Որդի
է
Կուսին
որ
էառ
մարմին
ի
մանէ.
թէպէտ
աստուածութիւնն
ի
Հօրէէ։
Ապա
եւ
աստուածածին
կոյսն։
Վեցերորդ,
մայր
մարդոյ
ասի
կինն
որ
ծնա
զմանուկ.
թէպէտ
հոգին
ո՛չ
է
ի
մօրէն.
այլ
վասն
միաւորեալ
մարմնոյն
մարդածին
կոչի։
Նոյնպէս
եւ
կոյսն
սուրբ
Աստուածածին
է
վասն
աստուածացեալ
մարմնոյն։
Եօթներորդ,
ասաց
Եղիսաբեթ,
«ուստի՞
է
ինձ
այս,
զի
եկեսցէ
մայր
Տեառն
իմոյ
առիս»։
Եւ
նոյն
է
Տէրն
եւ
Աստուած
գոլ։
Ապա
ուրեմն
կոյսն
սուրբ
մայր
է
Տեառն
եւ
Աստուծոյ։
Ութերորդ,
ասաց
հրեշտակն
ի
ծննդեանն՝
«ծնաւ
ձեզ
այսօր
փրկիչ.
որ
է
օծեալ
Տէրն»։
Արդ՝
ծնեալն
Տէր
ծնեայ
է
ի
կուսէն։
Ապա
ուրեմն
կոյսն
Տիրամայր
է
եւ
Աստուածածին։
Իններորդ,
ասաց
Աբրահամու,
թէ
«ի
զաւակի
քում
օրհնեսցին
ամենայն
ազգք».
Եւ
առաքեալն
ցուցանէ
թէ
Քրիստոսէ
զաւակ,
այն.
որպէս
ի
հռոմայեցոցն
ասէ,
թէ
«Քրիստոսէ
ի
հարցն
ըստ
մարմնոյ
որ
է
ի
վերայ
ամենեցուն
Աստուած»։
Այլ
արդ՝
Քրիստոս
ոչ
է
որդի
աբրահամու
եւ
ոչ
ի
հարցն՝
թէ
ոչ
է
որդի
կուսին։
Ապա
ուրեմն
ըստ
մարմնոյ
Աստուած
է
Քրիստոս,
եւ
Աստուածածին
է
ծնօղն.
եւ
մայր
ըստ
մարմնոյն
Քրիստոսի։
Տասներորդ,
յայտ
է
ի
սքանչելեաց
ծննդեանն.
զի
անսերմն
յղացումն.
եւ
անապական
ծնունդ.
եւ
անխախտ
կուսութիւն։
Ապա
ուրեմն
Աստուած
է
ծնեալն
այսպիսի
հրաշիւք։
Աստուածածին
է
եւ
ծնօղն
սուրբ։
Այսքան
առ
այս։