Սաւուղ
առաջին
թագաւոր
Բաղդատի
ի
Տէր
մեր։
Նախ՝
որպէս
Սաւուղ
ի
խնդիր
իշոյ
ել
եւ
թագաւորութիւն
եգիտ։
Եւ
Տէր
մեր
մարդկան
ազգի
որ
հաւասարեաց
անբանից,
եւ
թագաւորեաց
մեզ։
Երկրորդ՝
անցեալ
ընդ
լերամբ
եւ
ո՛չ
գտեալ.
մինչեւ
առ
տեսանօղն
եկեալ.
եւ
Տէր
մեր
էանց
զլերինս
հրեշտակաց
եւ
եկն
ի
մարգարէս.
եւ
նոքա
աւետեցին
զգիւտն
Գ
օրեայ
կորստեան
իշոյն.
այսինքն
բնական
եւ
բանական
եւ
գրաւոր
օրինօք
ո՛չ
գտեալ.
այլ
ի
ձեռն
աւետարանին։
Երրորդ՝
նա
ի
կրտսեր
ազգ
է
Բենիամենի
թագաւորեաց
ամենայն
Իսրայէլի.
եւ
Տէր
մեր
յազգէ
մարդկան
կրտսերաց
առեալ
մարմին
եւ
թագաւորեալ
ամենայն
զօրութեանց
երկնից։
Չորրորդ՝
նախ
օծաւ
ծածուկ,
եւ
ապա
յայտնի
ի
Գաղադայ։
Եւ
Տէր
մեր
նախ
օծաւ
յարգանդի,
եւ
ապա
ի
Յորդանան
ի
Յովհաննէ։
Հինգերորդ՝ոմանք
չարրք
ո՛չ
հնազանդէին
նմա։
Որ
եւ
ասէին
հրէայքն
«ո՛չ
կամիմք
թագաւորել
դմա
ի
վերայ
մեր»։
եւ
այժմ
ոմանք
ո՛չ
հնազանդին
անհաւատք։
Վեցերորդ՝
զնա
վկայէ
բարի
եւ
լաւ
եւ
եւ
անձնեայ
ի
մէջ
Իսրայէլի։
Եւ
Տէր
մեր
բարի
եւ
ընտրեալ
ի
մէջ
բիւրաւոր
արարածոց.
Եօթներորդ՝
կոչի
Սաւուղ,
որ
է
ընտրեալ
հայեցումն։
Եւ
Տէր
մեր
հայեցումն
եւ
ակնկալութիւն
է
ամենայն
արարածոց։
Ութերորդ՝նա՛
ուսովք
էր
բարձր
քան
զամենայն
մարդ։
Եւ
Տէր
մեր
ո՛չ
միայն
աստուածութեամբն
որ
գլուխ
է,
այլ
եւ
չարչարանօք
իւր՝
գերագոյն
եւ
բարձրագոյն
ցուցաւ.
զի
փրկեաց
զամենայն։
Իններորդ՝
յետ
է
աւուր
կորոյս
զնաս
խռովարար,
որ
բրէր
զաջոյակն
Իսրայէլի։
Եւ
Տէր
մեր
զխռովարար
բանսարկուն,
որ
բրէ
զակն
իմացականին
մարդոյ։
Երիս
զօրութեամբ
ի
վերայ
խաչին.
որ
է
ձայնիւն
եւ
մարմնովն
եւ
հոգւովն
որ
էջ
ի
դժոխս։
Կամ
Գգոյացութեամբ.
այսինքն
աստուածութեան
եւ
հոգւոյն
եւ
մարմնոյն։
Տասներորդ՝
յետ
որոյ
հնազանդէցան
նմա
ամենայն
Իսրայէլ.
եւ
Տեառն
մերոյ
զկանի
խաչին
հաստատեցան
ի
հաւատս։
Մանաւանդ
յետ
Է
դար
կենցաղոյս
ամենայն
լեզու
խոստովան
լիցի
զՏէր
Յիսուս
Քրիստոս
ի
փառս
Աստուծոյ
հօր
ամէն։
Այս
քան
առ
այս։
Հարցումն.
Զի՞նչ
նշանակէր
պատառիլ
կրկնոցին։
Պատասխան.
Նա՛խ՝
զի
բաժանեցաւ
թագաւորութիւն
ի
Սաւուղայ։
Երկրորդ՝
զի
Դաւիթ
հատանէր
զլօդկին
Սաւուղի,
նա
թագաւորէ։
Երրորդ՝
յերկուս
ճեղքելոց
էր
թագաւորութիւն
Իսրայէլի
եւ
Յուդայի։
Հարցումն։
Վասն
է՞ր
հարց
թէ՝
ո՞յր
որդի
է
Դաւիթ.
զի
կապարճակիր
եւ
ծանօթ
էր
Սաւուղի։
Պատասխան.
Նախ
ասեն
թէ՝
փոխեալ
էր
զգեստ
պատուոյն
եւ
զգեցեալ
ձորձ
հովւութեան
եւ
այլագունեալ։
Երկրորդ՝
զի
կամէր
զա՛զգն
հարցանել
թէ
Յուդայի
ցեղէն
եւ
փարիսէն
իցէ,
զի
սպանէ
զնա։
Երրորդ՝ի
նախատինս
զօրաց
իւրոց.
զի
հովիւ
մանուկն
եւ
որդի
յԵսսեայ
սպան
զԳողիաթ.
եւ
նոքա
իշխանք
եւ
մեծամեծք
ո՛չ
կարացին։
