Պարտ
է
գիտել,
զի
ի
ներքոյ
բանին
է
զգալեացս
տեսութիւն։
Եւ
մերձ
բանին
իմանալեացն
քննութիւն։
Եւ
ի
վերոյ
բանին
Աստուածաբանութիւն։
Քանզի
ներքին
մասամբ
ի
ձեռն
զգայութեանց
ճանաչէ
զերեւելիս.
որպէս
քար։
Եւ
կարծեօքն
տպաւորէ
զնմանութիւնս
եւ
ի
բացեայ.
որպէս
սպիտակ։
Իսկ
տրամախոհութեամբ
քննէ
զիմանալիս.
որպէս
հրեշտակ։
Այլ
վերին
մասամբ
ծայրիւ
իմացութեան
ձկտի
յԱստուածայինսն՝
հաւատոյն
լուսով
եւ
վկայութեամբ
Սուրբ
Գրոց
հաստատել։
Դարձեալ՝
զգայութեամբ
ծանօթանամք
որ
արտաքոյ
քան
զմեզ։
Եւ
խոհեմութեամբ՝
որ
ի
ներքս
ի
մեզ։
Եւ
վերին
խոկմամբ՝
որ
ի
վե՛ր
է
քան
զմեզ՝
ըստ
կարողութեան
լուսաւորիմք
ճառել
զանճառէն։