Ցուպն
Եղիսէի
օրինակ
էր
խաչին.
վասն
է՞ր
ոչ
յարոյց
զմեռեալն։
Պատասխան։
Նախ՝
զի
անարժան
էր
գեէզի.
Երկրորդ՝
զի
ո՛չ
հաւատաց
սոմնացին
նմա։
Նոյնպէս
եւ
ամենայն
խաչի
զօրութիւն
Քրիստոս
է.
ի
ձեռս
արժանաւոր
եւ
կատարեալ
հաւատոց
առնէ
զսքանչելիս.
իսկ
ոչ
նոյնպիսեացն
ծածկէ
զզօրութիւն։
Զի՞նչ
է
կծկիլն.
եւ
Է
անգամ
յօրանչելն
ի
վերայ
մեռեալ
պատանոյն։
Պատասխան։
Խաչանման
տարածեցաւ
ի
վերայ
մանկանն
եւ
կծկեցաւ։
Այսինքն
փոքրկեցաւ
ի
չափ
մանկանն.
եւ
ապա
յայտնապէս
Է
անգամ
յօրանչելով
եւ
կծկելով
կենդանացոյց
զնա։
Արդ
Եղիսէէ
նշանակէ
զբանն
Աստուած.
որ
փոքրկացաւ
եւ
բովանդակեցաւ
ի
ծոց
կուսին
ի
մարմնի
միաւորեալ.
եւ
ապա
ի
խաչն
բարձրացեալ
կեանս
շնորհեաց
մարդկան։
Դարձեալ՝
առաջին
գալուստն
ծածուկ
փրկութիւն
եւ
կեանս
շնորհեաց.
իսկ
յերկրորդին
յայտնապէս
յարուցանէ։
Իսկ
ի
հիւանդանալն՝
Եղիսէոս
եդ
զձեռն
ի
վերայ
ձեռաց
արքային
Յովասուեւ
զօրացոյց
զնա
ի
պատերազմին
ընդ
դէմ
ասորոցն
փոխանակ
լալոյն
ի
վերայ
նորա։
Արդ
աղեղն
եւ
նետն
ի
վերայ
եդեալ
նշանակէ
զխաչն
փրկական
ընդդէմ
իմանալի
ասորւոյնսատանային։
Իսկ
ի
մահուն
որ
յարոյց
զմեռեալն
յորժամ
մերձեցաւ
ի
յոսկերսն
Եղիսէի,
ի
տիպ
մահուն
Քրիստոսի
մահուամբն
մեզ
կեանք
եւյարութիւն
շնորհեաց։
Հարցումն։
Վասն
է՞ր
ի
գիշերի
սատակեցան
զօրքն
Ռափսակայ։
Պատասխան։
Նա՛խ
զի
մի
զարհուրեսցի
Երուսաղէմ
տեսեալ
զսուրն
որ
կոտորեաց
զնոսա։
Երկրորդ՝
զիմի
ոք
փախիցէ։
Երրորդ՝
զի
մի՛
կործանեսցեն
թէ
յինքեանց
անկան
սրով.
այլ
ի
հրեշտակէն։
Եւ
դարձեալ
ի
տիպ
Քրիստոսի
որ
ի
գիշերի
եհար
զսատանայ
եւ
ազատեաց
զհոգիսն
ի
դժոխոցն։
Հարց։
Վասն
է՞ր
հարաւ
Ովսիայ
յորժամ
խոստացաւ
խաղաղութեամբ
ննջել։
Պատասխան։
Նա՛խ
զի
ո՛չ
եհարց
զԱստուած.
այլ
վաղվաղեաց
ի
պատերազմ։
Երկրորդ՝
զի
իջցէ
ի
գերեզման
եւ
մի
տեսցէ
զչարիքն
որ
ի
ձեռն
Նաբուգոդոնոսորայ
գալոց
էր
ի
վերայ
Երուսաղէմի.
որպէս
յայտ
է
ի
պատմութիւն։
