Զի՞նչ
նշանակէր
քաղաք
ապաստանաց։
Պատասխան։
Վեց
քաղաք
հրամայեաց
որոշել
ապաստանի
եւ
տալ
քահանայից.
Գ
յերկիրն
քանանու
եւ
Գ
յայնկոյս
Յորդանանու։
Եւ
ԽԲ
այլ
ի
շրջակայ
երկիրն
որ
լինի
ԽԸ։
Զի
ակամայ
սպանէղք
զերծանիցին
անյ
մինչ
քահանայն
կենդանի
իցէ.
եւ
յորժամ
մեռանիցի
քահանայն,
ապա
գնասցեն
ի
տեղիս
իւրեանց։
Զայն
ցուցանէ,
զի
մեռանիլն
քահանային՝
ազատութիւն
էր
նոցա,
յօրինակ
Քրիստոսի.
յորժամ
մեռաւ
վասն
աշխարհի,
ազատեացն
մահապարտքն։
Դարձեալ՝
ակամայ
սպանօղն
ցուցանէ
զզղջացեալն
ի
մեղաց։
Եւ
այն
որ
քննէին
ծերքն՝
խոստովանիլն
է.
եւ
ապա
դնէին
ի
քաղաքն,
ապաշխարութիւնն
է։
Եւ
քահանայի
մահն՝
պատարագն
Քրիստոսի
է.
մինչ
վճարեսցի
կանոն
ապաշխարութեանն
եւ
ապա
արժանասցին
հաղորդելոյ։
Դարձեալ՝
խը
քաղաք՝
մեծ
պաքնէ
քառասնիցն։
Եւ
Զ
քաղաք՝
շաբաթապահքն։
Եւ
Գ
քաղաք՝
Գ
տեսակ
ապաշխարութեան։
Որ
է
պահք,
աղօթք,
ողորմութիւն։
Կամ
զղջումն՝
խոստովանութիւնն՝
եւ
փոխարէնքն։
Դարձեալ՝
եկեղեցի
սուրբ՝
է
քաղաք
ապաստանի.
եւ
քահանայապետ
ի
նմա
պատարագն.
եւ
յոր
մտեալ
աղօթեմք
եւ
թողութիւն
գտանեմք։
Եւ
դեռեւս
ունին
ազգն
վրաց.
զի
գիթվոր
մտեալ
յեկեղեցի
ազատ
են։
Իսկ
յետ
մահու
այնոծիկ
հոգւոց
որք
զղջան
կամ
խոստովանին
զմեղս,
քաղաք
ապաստանի
է
նոցա
ի
կայանս
հոգւոցն
տրմտութիւն
եւ
ցաւն
վասն
փոխարինաց
մինչ
մեռանի
քահանայն
մեծ.
որ
եկեղեցի
սուրբ՝
պատարագաւ
եւ
աղօթիւք
եւ
ողորմութեամբ
հատուցանէ
զպարտս
նոցա
եւ
ազատին։
Եւ
որք
զբերքաթուրն
համբաւեն,
այս
ընդ
դէմ
է
նոցա։
Նախ՝
զի
ո՛չ
տանջիւր
ակամայ
սպանօղն։
Ե
երկրորդ՝
զի
ո՛չ
ինքեամբ՝
այլ
ի
ձեռն
քահանայիցն
մահուն
ազատիւր։
Նոյնպէս
եղիցի
եւ
ճշմարտութիւնն։
Եւ
աստ
հարցանեմ
ի
վերջոյ.
վասն
է՞ր
կրկին
անգամ
թուեաց
զժողովուրդն։
Պատասխան։
Նախ՝
անդ
զհարքն
թուեաց
որք
կոտորեացն.
եւ
աստ
զորդիսն
որք
ժառանգէին
զերկիրն։
Եւ
դարձեալ՝
զի
բազմացն
շատ
տացէ
զբաժին
երկրին,
եւ
սակաւուցի
փոքր։
Եւ
նշանակէր
այս,
զի
է
թիւ
ժամանակեայ
եւ
փոփոխական
որ
առ
մեզ
է։
Եւ
է
անփոփոխ
յաւիտենիցն
որ
առ
Աստուած
ընտրելոցն
է
թիւ։
Յորում
եւ
զմեզ
թուեսցէ
ի
թիւ
սրբոց
իւրոց
անջինջ
դպրութեամբ
եւ
Նմա
փառք
յաւիտեանս
Ամէն։
