Նոյնպէս
եւ
գլուխն
է
տապաղայ
է։
Նախ՝
մազն
ի
վերոյ.
եւ
մորթն.
եւ
միսն.
վերին
ոսկր.
եւ
ներքին
պինտ
ոսկրն.
խելապատակ
մաշկն.
եւ
ուղեղն։
Նմանապէս
եւ
բոլոր
ամենայն
անդամքն
է
է
տապաղայ։
Որ
է՛
մազն.
եւ
մորթն.
եւ
միսն.
եւ
արիւնն.
եւ
ջիլն.
եւ
ոսկրն.
եւ
ուղեղն
ի
մէջն։
Եւ
այսպէս
է
յարմարութիւն
դոցա։
Զի
ուղեղն
ի
մէջն
սնուցանէ
զոսկրն.
եւ
ջիլն
կապէ՛
առ
միմեանս
զի
մի
քակտեսցին
ոսկերքն.
եւ
արիւնն
կերակուր
է
նոցա։
Ոսկերքն
ի
ներքոյ
ս
իւն
է
մարմնոյն,
եւ
մորթն
ծածկո՛յթ
է
մսոյն
եւ
այլոցն։
Իսկ
մազն
արտաքոյ
անզգայ՝
ծածկոյթ՝
զգեստ՝
եւ
պահապա՛ն
է
ամենեցուն։
Վասն
մազոյն։
Իսկ
մազն
է
այրեցած
արիւնն.
որ
օդովն
ի
դուրս
փչի.
որպէս
տունկք
յերկրէ։
Վասն
այն
յորժամ
մարդն
տկարանայ՝
եւ
այրեցած
արիւն
ն
աւելնայ,
մազն
ծորի՛
եւ
երկայնանայ։
Իսկ
յորժամ
առողջանայ
մարդն
եւ
արիւնն
յստակի,
արիւնն
միս
լինի,
եւ
մազն
ո՛չ
աճէ։
Նորժամ
պալղամն
շատանայ
ի
մարդն,
մազն
նօսրանայ։
Վասն
այն
մարդն
ի
ծերութեանն
լինի
ճաղատ։
Եւ
յո՛ր
մասն
մարմնոյն
գիճութիւն
եւ
ջերմութիւն
առաւել
լինի,
անդ
մազ
բուսանի։
Եւ
ուր
ջերմութիւնն
շատ
է,
մազն
ո՛չ
սպիտակի.
որպէս
արտեւանունք
աչացն
եւ
յայլ
տեղիս։
Եւ
սպիտակի
մազն
ի
պաղլամէն
եւ
ի
մաղասէն։
Յորժամ
ծերանայ
մարդն,
եւ
սպիտակ
ջուրն
որ
է
պաղլամն
առաւելու,
յայնժամ
մազն
ընդ
սպիտակ
ջուրն
ի
դուրս
անցանէ
ե
ւ
սպիտակի՛։
