Զի՞նչ
էր
սուրբ
եւ
անսուրբ
կենդանին։
Պատասխան։
Բնութեամբ
ամենայն
ինչ
սուրբ
է.
եւ
պիղծ
ոչ
ինչ
օ
յարարածս
Աստուծոյ։
Ըստ
այնմ.
«Ետես
Աստուած
զի
բարի
են
յոյժ»։
Այլ
ըստ
գործոց
նոցա
զանազանին
սուրբն
եւ
անսուրբն։
Որպէս
նախքան
զօրէնս,
բնական
քննութեամբ
ընտրէին
մարդիկ.
կամ
զանճոռնի
մեծն,
կամ
զամենեւին
փոքրն,
կամ
զգարշն
տեսութեամբ,
կամ
զվնասակարն,
ուտելոյ
պիղծ
ասէին
զսոսա։
Եւ
այսպէս
ըստ
բարուց
մարդկան
ընտրէր
Նոյ
ի
սրբոցն
է.
եւ
յանսրբոցն
բ.
որպէս
ասացաւ
ի
վերոյ
ժզ
գլուխն
իզ
համարն։
Դարձեալ՝
զոր
ինչ
յԵգիպտոս
Աստուած
պաշտէին՝
սուրբ
հրամայեաց.
որպէս
զանասունս։
Եւ
զոր
ուտէին
եւ
դիւաց
զոհէին՝
պիղծ
ասաց.
որպէս
զխոզ,
զճագար,
եւ
զնապաստակ։
Դարձեալ՝
որպէս
ծառայ
են
կենդանիք
եւ
սպասաւոր
մարդկան.
նոյնպէս
եւ
յօրինակ
ընտրութեան
մարդկան
ընտրեցան
զսուրբս
եւ
զանսուրբս
նշանակելով
այսպէս։
Որոճօղն՝
քննօղ
իմաստութեան.
եւ
կճղակն
ուղիղ
վարք
հոգւոյ
եւ
մարմնոյ.
սուրբ
են։
Եւ
ընդ
դէմ
այսմ.
անհաւատ
եւ
չարքն
անսուրբ
են։
Եւ
որք
զմինն
ունին,
որպէս
գիտութիւն
առանց
գործոց,
եւ
գործս
առանց
հաւատոց,
անսուրբք
են։
Նոյնպէս
ի
ձկունս
որ
թեւ
ունին
եւ
թեփ։
Թեւն
առաքնութիւն
է
սրով
զերծանի
մարդ
յորոգայթից
սատանայի.
եւ
թեփն
ծածկոյթ
ամօթոյն.
սուրբ
են։
Եւ
լիրբն
առանց
ամօթոյ
որ
է
լերկն
եւ
չարն
պիղծ
է։
Նոյնպէս
ի
թռչունսն,
կռաշուրթն
եւ
մսակերն
նոքա
են,
որ
պատռեն
զընկերս՝
պիղծ
են։
Եւ
ընտակերքն
սուրբ
են։
Ձկնակուլքն
մեծամեծքն
են
որք
կլանեն
զմանունս։
Ցին,
զայլոց
վաստակս
ուտէ.
Ջայլամն
որ
է
շտռտուրմուղն,
կեղծաւորք
են
եւ
անպիտանքն
գործոյ.
եւ
այլքն
նմանապէս։
Սողունք՝
որովայնամոլքն
են։
Մկունք՝
գողք.
Խլուրդն՝
կոյր
է
մտօք։
Այլ
եւ
դարանակալք
եւ
նենգաւորքն։
Եւ
տես,
զի
անսուրբ
կենդանին
սատակեալ
եւ
սուրբ
կենդանին
սատակեալ
միապէս
պիղծք
են։
Նոյնպէս
քրիստոնեայն
որ
մեղօք
մեռանի՝
եւ
անհաւատն
միապէս
պիղծ
են
առաջի
Աստուծոյ։
