Զի՞նչ
էր
նշանք
Սամեայ
մարգարէի
առ
սեղանն
Րոբովամու։
Պատասխան։
Սեղանոյն
պատառիլն
նշանակէր
զկործանումն
սեղանոյն
դիցն։
Եւ
գօսանալ
ձեռինն
զբառնալ
թագաւորութեան։
Եւ
ընդ
նոյն
ճանապարհն
ոչ
դառնալ,
զանդառնալի
պատուհաւն։
Եւ
հաց
ոչ
ուտել
եւ
ջուր
ըմպել.
զի
անընդունելի
էր
մարմին
եւ
արիւն
զոհիցն։
Դարձեալ
հաց
ոչուտել
զբարկութիւն
նշանակէ։
Եւ
զի
պիղծ
եւ
գարշելի
զոհք
կռոցն
եւ
կերակուրք
հեթանոսաց։
Հարցումն։
Վասն
է՞ր
զմարգարէն
սպան
առիւծն.
զի
նա
խաբեցաւ
ի
ծեր
մարգարէէն։
Պատասխան։
Ո՛չ
էր
պարտ
պարզամտութեամբ
խաբիլ.
պարտ
էր
հարցանել
զնա
թէ
մարգարէ՞է
թէ
ոչ։
Եւ
կամ
նշան
խնդրել.
եւ
կամ
զԱստուած
հարցանել
եւ
ապա
գնալ։
Յօրինակ
ամենայն
մարդոյ.
զի
պարտ
է
ստուգել
զամենայն
բան.
եւ
ո՛չ
դիւրապատիր
լինիլ
եւ
թողուլ
զհրամանն
Աստուծոյ։
Հարց։
Ծեր
մարգարէն
որ
դարձոյց
զնա,
արեան
Տէ՞ր
է
թէ
ոչ։
Պատասխան։
Ո՛չ։
Նախ՝
զի
հեզութեամբ
եւ
քաղցրութեամբ
մեծարեաց
զնա
զի
մի
սովեսցի
եւ
մեռցի։
Երկրորդ՝
զի
սուրբ
գիրն
ո՛չ
պարտաւորէ
զնա
իբրեւ
զմահապարտ։
Հարց։
Ընդէ՞ր
ասի՝
«ո՞չ
աւանիկ
գրեալ
են
մնացորդք
բանին»։
Պատասխան։
Այս
է՝
թէ
աստ
ո՛չ
է
գրեալ
բոլորն՝
ա՛նդ
է
գրեալ
որ
է
մնացորդացն
Յուդայի
թագաւորացն։
Այլ
եւ
ո՛չ
անդ
է
գրեալ
բոլորն,
այլ
ի
թագաւորութեանցն
որ
ոչ
է
թարգմանեալ
ի
մերս.
այլ
միայն
Բ
մնացորդացն
զոր
եզր
գրեաց։
Եւ
այլքն
ամենայն
կորեան
առ
գերութեամբ
նոցա։
Հարց։
Որ
միզիցէ
զորմով։
Պատասխան։
Այսինքն
զկապօօղ
եւ
զարձակող։
կամ
ի
մարդոյ
մինչեւ
ցշուն
եւ
այլն։
Հարց։
Վասնէ՞ր
թիւ
մի
պակաս
լինի
թագաւորացն։
Պատասխան։
Զի
նոյն
ամն
լինի
վախճաննեւ
թագաւորելն։