Զի՞նչ
նշանակէր
գեղմ
եւ
ցօղն
Գեդէօնի։
Պատաս։
Գեղմն
եւ
ցօղն
մի
էր.
բայց
նշանն
կրկին։
Նախ
նշանակէր
զնոյն
ինքն
Գեդէօն.
որ
երեւմամբ
հրեշտակին
դատաւոր
եղեւ
Իսրեյէլի։
Եւ
Յ
արքն
ընդ
նմա
ցամաք
մնացին
յարենէ
մադիանացւոցն
որ
կոտորեցան։
Երկրորդ՝
նշանակէր
զքաղաքն
Երուսաղէմ.
զի
միայն
անդ
եղեւ
մարգարէութիւն
եւ
օրէնքն.
եւ
սեղան
Աստուծոյ
ի
Սիօն։
Եւ
յետոյ
յամենայն
աշխարհ
եկեղեցի
Աստուծոյ
եւ
օրէնք
եւ
սեղան
Աստուծոյ
կանգնեցան,
եւ
Երուսաղէմ
ցամաքեցաւ։
Երրորդ՝
գեղմն
մարգարէքն,
եւ
ցօղ
շնորհք
մարգարէութեան
ի
վերայ
նոցա։
Եւ
այն
զի
քամեալ
լցաւ
կուրն
եւ
ո՛չ
երկիր.
զի
մնացին
եւ
կատարեցան
բանք
մարգարէիցն
ամենայն
եւ
ո՛չ
եղծան։
Իսկ
յետոյ
հոգի
Տեառն
ելից
զտիեզերս
մարգարէութեամբ
եւ
շնորհօքն
Քրիստոսի։
Չորրորդ՝
Դաւիթ
ասէ
«իջցէ
որպէս
զանձրեւ
ի
վերայ
գեղման»։
Եւ
եբրայեցիք
զայս
սաղմոսս
ի
Սողոմոն
ասեն։
Իսկ
ցօղ
իմաստութիւն
որ
տուաւ
նման
յԱստուծոյ։
Եւ
թագաւորք
արաբայ
եւ
սաբայ,
ընծայաբերքն
նմա։
Այլ
ո՛չ
այսպէս.
զի
ե՞րբ
եկաց
եւ
մնաց
ընդ
արեւ,
կամ
յառաջ
քան
զլուսին
Սողոմոն.
այլ
Տէրն
նորա։
Հինգերորդ՝
գզաթ
էր
կոյսն
Մարիամ.
եւ
ցօղ
բանն
Աստուծոյ.
որ
աւետեօք
հրեշտակապետին
էջ
ի
վերայ
նորա
առանց
ոտնաձգութեան
եւ
ծածուկ։
Եւ
յետ
այնորիկ
իջանէ
ի
սուրբ
սիրտ
հաւատացելոց։
Վեցերորդ՝
դարձեալ
Տէր
մեր
Յիսուս
Քրիստոս
որ
եղեւ
զգեստ
հաւատացելոց
իւրոց.
մկրտեցաւ
ի
յորդանան.
եւ
ձայն
հօր
վկայեաց.
եւ
աղաւնակերպ
հոգին
էջ
ի
վերայ
նորա։
Եւ
նոյնպէս
ամենայն
հաւատացեալք
մկրտին.
եւ
զնոյն
շնորհք
պարգեւաց
ընդունին։
Այս
քան
առ
այս։
