Զի՞նչ
է
որ
ի
ձեռաց
ագռաւու
կերակրեցաւ
Եղիա.
եւ
ուստի՞
էր։
Պատասխան։
Ոմանք
ասեն
թէ
ի
տաճարէն
յերեսաց
սեղանոյն
ընդ
առաւօտն
եւ
յերեկոյն
բերէին
ագռաւքն։
Այլ
սուրբն
Եփրեմ
ասէ
ոչ։
Զի
չասացաւ
նմա
ի
ձեռաց
քահանայիցն
կերկրիլ.
այլ
ի
ձեռաց
ագռաւուցն։
Զի
յորժամ
գայր
ագռաւն
ի
միոյն
բերանն
հաց
դնէր
Աստուած,
եւ
ի
միոյն
միս։
Եւ
ամբողջ
բերէին
առ
նա։
Եւ
յորժամ
ուտէր՝
նոցա
փշրէր
զմնացեալն։
Եւ
տես
զի
վրէժխնդիրն
օրինացն
Մովսէսի՝
նախ
ինքն
լուծանէր
զօրէնս.
զի
ագռաւն
պիղծ
էր
օրինացն։
Այլ
պիղծ
ագռաւքն
ի
խորհուրդ
հեթանոսաց
անցեալ
զՅորդանան
եւ
սրբեալ
աւազանաւն։
Եւ
փոխանակ
հայհոյութեան
զպատարագ
օրհնութեան
մատուցանեն
Աստուծոյ։
Այլ
եւ
նշանակէ
զպատարագ
նորոյս.
զոր
ինչ
մատուցանեմք
Աստուծոյ
հաղորդիմք
իհ
նմանէ։
Դարձեալ
խրատէ
զառաքեալս
ի
գործ
ինչ՝
բոլոր
եւ
ամբողջ
բերել
առ
տեարս
իւրեանց.
եւ
նոքա
մասնաւորեսցեն
նոցա։
Հարց։
Վասն
է՞ր
գնաց
ի
հեղեղատն։
Պատասխան։
Զի
մի
սպանցեն
զԵղիայ
յայնժամ։
Կամ
փակեալ
մնասցէ
երկինքն։
Կամ
սուտ
լիցի
բան
մարգարէին։
Հարց։
Վասն
է՞ր
նուազեցաւ
ջուրն։
Պատասխան։
Ջուրն
նուազեաց
եւ
կերակուրն
արգելաւ,
զի
ողորմեսցի
Իսրայէլի։
Եւ
վասն
այն
գնաց
ի
Սարեփթա
յայլազգիս.
զի
եւ
զնոցա
նեղութիւնս
տեսցէ.
որք
չէին
անցեալ
զօրինօքն
Մովսէսի։
Այլ
եւ
զառաւել
գութն
հեթանոսաց
տեսցէ.
որպէս
Յօնան
զնինուէացւոցն
ապաշխարութիւնս։