Հարց.
Զի՞նչ
է
որ
ասէ
Դանիէլ
«դպրութիւնք
բանին»։
Պատ.
Երկու
են
դպրութիւնք.
Մին
յաւիտենից
առ
Աստուած.
ըստ
այնմ
«ի
գիրս
քո
ամենեքեան
գրեցան»։
Եւ
գիրս
այս
անջնջելի
է
ի
տեսութիւն
Աստուծոյ.
թէ
չարեաց
եւ
թէ
բարեաց
որպէս
ասացաւ
ի
սկիզբն
գրոցս
երեք
համարն։
Եւ
միւս
գիր
է
գործոց
փոփոխական
եւ
ջնջելի
ըստ
ժամանակիս։
Արդ՝
այս
գիր
գործոց
մերոց
գրեալ
ի
հոգի
եւ
ի
մարմին
մեր
որպէս
ի
մագաղաթի՝
դատաւորն
ընթեռնու
ի
տես
եւ
ի
լուր
հրեշտակաց
եւ
սրբոց։
Եւ
իւրաքանչիւր
ոք
զգործս
իւր
ընթեռնու
յայտնապէս
եւ
ո՛չ
կարէ
ուրանալեւ
մոռանալ։
Ապա
յայտ
է
զի
տեսանիմք
ի
մէնջ
եւ
ի
միմեանց
եւ
ի
դատաւորէն
Աստւոծոյ։
Հարց.
Գործքն
մեր
ո՞րպէս
գրին։
Պատ.
Հոգի
եւ
մարմինս
է
որպէս
մագաղաթ.
կամք
եւ
իմացումն
դպիր
եւ
գրօղ.
հաւատքն
գրիչ.
արտասուքն
մելան.
եւ
գիրն
գործք
բարի
կամ
բան
աղօթից։
Մանաւանդ
թէ՝
հոգին
սուրբ
գրօղ
դպիր.
եւ
ուղղութիւն
գրիչգ
գործիք.
ե
ւ
որքան
զմելանն
առատամք
եւ
զմագաղաթն,
զսուրբ
գործս
անկեղծաւոր
եւ
զբանսաղօթից
օրինաւոր,
ա՛յնքան
առաւել
գրիմք
ի
գիրն
կենաց։
Այսպէս
գիր
ընտրելոցն։
Իսկ
խոտելոցն
գիր,
դպիր
է
պիղծ
հոգին
դիւական.
եւ
չար
կամքն
իւրեանց
եւ
խորհուրդն
եւ
հեշտութիւն
մարմնոյն
մելան.
եւ
ըստ
գործոց
առաւել
եւ
նուազ
գրեն
ի
գիրն
դատապարտութեան։
Սոքա
են
Բ
գիր
չարեաց
եւ
բարեաց.
մահու
եւ
կենաց։
Դարձեալ
գիրք
են
մարգարէքն։
Եւ
առաքեալքն։
Են
եւ
ընտրեաքն։
Որք
որպէսգիրք
յայնժամբացեալք
եղիցին.
քանզի
վարդապետութիւնք
նոցա
եւ
օրինակք՝
ամենեցունց
յայտնեսցին.
ի
յորս
ամեեքեան
իբրեւ
ի
գիրս
տեսցեն
թէ
զի՞նչ
պարտ
էր
առնել
կամ
խոտել
ինքեանց։
Իսկ
գիրք
կենաց
է
գիրքն
Քրիստոս.
ի
յորում
ամենեքեան
իբրեւ
ի
գիրս
ընթերցցին
թէ
զինչ
ի
պատաուիրանաց
նորա
արարին։
Գիր
եւս
կենաց
է
տեսութիւնն
աստուածային.
ի
յորում
ամենեքեան
զխիղճս
մտաց
իւրեանց
իբրեւ
զգրեալս
տեսցեն։
Հարց։
Գիրն
անփոփոխ
ո՞րպէս
լինի
փոփոխեալ։
Պատ.
Փոփոխումն
գրոյն
պատճառի
ի
չորից։
Նախ
ի
ժամանակէս
զի
փոփոխի։
Երկրորդ
ի
յէութեանց
մերոց
զի
այլայլիմք։
Երրորդ
ի
վկայիցն
զոր
կարեմք
փոփոխել
այժմ։
Չորրորդ
ի
դատաւորէն
զի
նստեալ
է
ի
յաթոռ
շնորհաց.
ըստ
առաքելոյ
յեբրայեցւոցն՝
«անկցուք
առաջի
աթոռոյ
շնորհաց
նորաեւ
գտցուք
զողորմութիւն
ի
դէպ
ժամանակի»։
Իսկ
ընդ
դէմ
սոցա
լինի
անփոփոխ
գիրն։
Նախ՝
զի
անփոփոխ
է
յաւիտեանն.
այլ
եւ
էութիւն
մեր.
այլ
եւ
վկայքն։
Իսկ
դատաւորն
նստեալ
յաթոռ
արդարութեան
արդարապէս
հատուցանէ
ըստ
գործոց.
ըստ
որում
յիմար
կուսիցն
փակեցաւ
դուռն
եւ
ո՛չ
առին
զխնդիրն։
