Որո՞վ
զանազանի
եւ
հաւասարի
տեսութիւնն
Աստուծոյ
եւ
հրեշտակաց։
Պատասխան։
Այսու
հաւասարէ,
զի
պա՛րզ
է
եւ
միեղէն
եւ
բարձրագոյ
տեսութիւն
որպէս
ասացաք։
Զի
ի
մի
եւ
ի
նոյն
բանն
Աստուած
տեսանեն
զԱստուած։
Եւ
տեսանեն
զեղեալքս
ի
յարացոյցն
իւրեանց։
Այլ
այսու
զանազանին,
զի
Աստուած
ինքն
իմաս
տ
ունի
զտեսութիւն.
այսինքն
յինքենէ՛
է
անսկիզբն
եւ
անվախճան։
Իսկ
հրեշտակք
ո՛չ
յինքենէ՛,
այլ
յԱստուծոյ
սկսեալ
եւ
անվախճան.
զի
առանց
մոռացութեան
ունին։
Դարձեալ՝
հրեշտակք
միշտ
առաւելուն
ի
տեսութիւնս
իւրեանց։
Վասն
տեսութեան
մարդոյ։
Հարց։
Ո՞րպէս
է
տեսութիւն
մարդոյ։
Պատասխան։
Կրկին
է
տեսութիւն
մարդոյ.
Նախ՝
բնական։
Երկրորդ՝
շնորհական։
Ա՛րդ՝
բնականն
ունի
գ
յատկութիւն։
Նախ՝
զի
իմացումն
խոնարհի
ի
յիմացուածն
որ
առաջի
իւր։
Երկրորդ՝
խառնի
ի
նոսա։
Երրորդ՝
եւ
բաժանի
եւ
զանազանի
ի
բազումս .
եւ
այնպէս
շրջագայութեամբ
գտա
նէ
զճշմարիտն։
Եւ
այսպէս
է
բնական
քննութիւն
իմաստասիրացն։
Իսկ
շնորհականն
է
ընդ
դէմ
այսոցիկ։
Զի
պարզ
եւ
միեղէն
իմացմամբ
բարձրանայ
յԱստուածային
գիտութիւնն։
Եւ
այնպէս
ի
զարմացման
լինի
տեսութեամբ
նորին։
Եւ
այսպէս
է
մարգարէիցն
եւ
առաքելոցն
եւ
հաւատոյն
տեսութիւն։
