Պօղոս
առաքեալն
ասէ.
«Զի՞նչ
է
լայնութիւն՝
երկայնութիւն՝
խորութիւն՝
եւ
բարձրութիւնն
Աստուծոյ»։
Պատասխան։
Լայնութիւն՝
իմաստութիւնն
է.
երկայնութիւն՝
զօրութիւնն.
խորութիւն՝
անյ
այտութիւնն.
եւ
բարձրութիւն՝
անհասութիւնն։
Սուրբն
Դիոնէսիոս
ասէ.
«Եռակի
է
ձեւ
ամենայն
մարմնոց
».
այսինքն
լայնութիւն.
երկայնութիւն.
խորութիւն։
Լայնութիւնն
է
ընդարձակ
ճանապարհն
Աստուծոյ.
որ
է
նախախնամութիւն
նորա
յամենայն
էքս։
Երկայնութիւն՝
որ
ո՛չ
է
լայն
եւ
ըն
դարձակ.
այլ
միայն
երկայն.
զի
երկարարգձի
զօրութեամբ
ի
բոլորս։
Իսկ
խորութիւն՝
զի
ամենայն
էից
անպարունակելի
է
թաքնութիւն
եւ
անգիտութիւն։
Այս
է՝
ըստ
խորութեան
թաքո՛ւն.
եւ
ըստ
անգիտութեան
բա՛րձր։
Այլք
ասեն
թէ՝
է՛
ի
յԱստուած
լայնութիւն
սիրոյ,
որով
յետս
դարձուցա
նէ
զմեզ
ի
մոլորութեանց
վասն
առաւել
սիրոյն։
Երկայնութիւն
է
համբերութիւնն.
որով
տանի
զչարսն.
եւ
վասն
ապաշխարութեան
անտես
առնէ
զմեղս։
Բարձրութիւն
իմաստութիւնն
է.
որ
գերազա՛նց
է
քան
զամենայն
միտս.
եւ
ամենայն
ինչ
մերկապարանո՛ց
կայ
առաջի
նորա։
Իսկ
խորութիւն
է
ա
րդարութիւնն,
որով
դատապարտէ՛
զչարսն.
ըստ
այնմ.
«Երթայք
յինէն
անիծեալք
ի
հուրն
յաւիտենից»։
Եւ
Դաւիթ
ասէ.
«Իրաւունք
քո
որպէս
խորս
բազումս»։
Դարձեալ՝
եւ
առ
տընօրէնութիւն
Բանին
տեսանին
սոքա
չորեքկին։
Այսինքն
երկայնութիւն
սիրոյն
մինչ
ի
կատարած
անվախճան։
Եւ
լա
յնութիւն
յամենայն
յազգս
մարդկան։
Խորութիւն
որ
մինչեւ
յերկիր
եւ
դժոխս
էջ։
Եւ
բարձրութիւն
որ
ի
յերկինս
էհան։
