Բաղդատութիւն
կրից
եւ
գործոց
Յովսեփու
առ
Քրիստոս։
Նախ՝
զի
գեղեցիկ
էր
տեսլեամբ
Յովսէփ։
Եւ
Տէր
մեր
գեղեցիկ
տեսլեամբ
քան
զամենայն
որդիս
մարդկան։
Զի
«Եղբօր
որդին
իմ
ասէ՝
կարմիր
է
եւ
սպիտակ
ընտրեալ
ի
բիւրուց
».
այսինքն
զի
Աստուած
է
մարդացեալ։
Երկրորդ՝
ատէին
եղբարքն
զՅովսէփ,
եւ
հայրն
սիրէր։
Նոյնպէս
եւ
սատանայ
ատէր
զմարդկային
բնութիւնս
զի
ի
պատկերն
Աստուծոյ
արարաւ։
Եւ
հրէայքն
ատէին
զՔրիստոս.
զի
վկայեաց
հայր
թէ
դա
է
որդի
իմ
սիրելի։
Երրորդ՝
Յովսէփ
ի
կրկին
գուբ
եմուտ
եւ
ապրեցաւ։
Եւ
Քրիստոս
մարմնով
ի
գերեզման
եւ
հոգւով
ի
դժոխս
եմուտ
եւ
եբարձ
զմահ
եւ
զապականութիւն։
Չորրորդ՝
Յովսէ
փ
փոխանակ
պոռնիկ
կնոջն
էառ
զասանէթ
կոյս
գեղեցիկ։
Նոյնպէս
եւ
Տէր
մեր
փոխանակ
շնացօղ
ազգին
հրէից
ընկալաւ
զեկեղեցի
կոյս՝
եւ
սուրբ
ժողովուրդ
իւր։
Հինգերորդ՝
Յովսէփ
ի
տան
հօրն
ազատ
էր,
եւ
յԵգիպտոս
եղեւ
ծառայ։
Եւ
Տէր
մեր
ազատ
յերկինս
առ
հայր,
եւ
յերկրի
եղեւ
ծառա
յ
զկերպարանս
ծառայի
առեալ։
Վեցերորդ՝
ո՛չ
յաղթեաց
պոռնիկ
կինն
ողջախոհին
Յովսեփայ։
Եւ
դժոխք
ո՛չ
յաղթեաց
Տեառն
մերոյ.
այլ
զերծաւ
ի
նմանէ
բոլոր
հաւատացելովքն։
Եօթներորդ՝
Յովսէփ
մխիթարէր
զբանտարկեալսն։
Եւ
Տէր
մեր
լոյս
ծագեաց
ի
բանտ
դժոխոց։
Ութերորդ՝
Յովսէփ
զ
երկու
երազատեսքն
զմինն
կեցոյց
եւ
զմինն
մեռոյց։
Եւ
Տէր
մեր
յերկուց
աւազակացն
զմինն
ի
փառս
էած ,
եւ
զիմնն
ի
դատապարտութիւն։
Իններորդ՝
որպէս
զենաւ
ուլն
եւ
զերծաւ
Յովսէփ։
Եւ
Տէր
մեր
մարմնով
մեռեալ,
միշտ
կենդանի
է
Աստուածութեամբն։
Տասներորդ՝
հայրն
առաքեաց
զՅով
սէփ
առ
եղբարսն
որ
էին
հովիւք
եւ
երիցունք
տեսանել
զնոսա
եւ
բանիւն
Յուդայի
վաճառեցաւ
եւ
եղեւ
Տէր
երկրին
եւ
կերակրիչ։
Նոյնպէս
եւ
Քրիստոս
եկն
առ
եղբարս
իւր
որ
էին
որդիք
Դաւթի
եւ
Աբրահամու
եւ
առաջնորդք
ժողովրդեանն։
Եւ
Յուդա
վաճառեաց
զնա.
եւ
Տէր
եղեւ
կենդանեաց
եւ
մեռելոց
եւ
կերակրիչ.
զի
ազատեաց
զհոգիսն
ի
սովոյ
դժոխոցն։
Մետասաներորդ՝
Յովսեփ
ժե
ամաց
վաճառեցաւ
լ
դահեկանի
որպէս
ասէ
ի
կտակն։
Եւ
Տէր
մեր
կրկին
թուով
ամաց.
զի
Աստուած
եւ
մարդ
էր
վաճառեցաւ
լ
արծաթոյ։
Երկուտասաներորդ՝
Յովսէփ
լ
ամեայ
իշխանացաւ
երկրին։
Եւ
Տէ
րն
մեր
լ
ամեայ
մկրտեցաւ.
զորմէ
հրամայեաց
հայր
դմա
լուարուք
ամենայնքն։
Երեքտասաներորդ՝
Յովսէփ
ծածկելոց
գիտօղ
կոչեցաւ։
Եւ
Տէր
մեր
գիտէր
զինչ
կրէր
ի
մարդն.
այլ
եւ
զծածուկսն
հօր
յայտնեաց
մեզ։
Չորեքտասաներորդ՝
եգիպտացիքն
էին
թշնամիք,
եւ
երկրպագին
Յովսեփայ։
Եւ
ի
կատարածի
թշնամիքն
Քրիստոսի
ի
ներքոյ
ոտից
նորա
ասացաւ։
Հնգտասաներորդ՝
որք
աստ
երկիր
պագանեն
Քրիստոսի,
կենաց
հացիւն
կերակրին
որպէս
եղբարքն
Յովսեփայ։
Վեշտասաներորդ՝
եղբարքն
Յովսեփու
ո՛չ
լցան
հացիւ
մինչեւ
եկին
առ
Յովսէփ։
Նոյնպէս
եւ
մեք
աստէն
քաղցե
ալ
եմք
բանիւ
մինչ
անդր
երթիցուք ,
եւ
ապա
անդ
զկրկին
զգեստն
զգեցցուք.
այս
ինքն
զփառս
հոգւոյ
եւ
մարմնոյ։
Եօթնեւտասներորդ՝
եւ
որպէս
յարծաթն
յեղբարսն
դարձաւ։
Եւ
մեք
առանց
արծաթոյ
միայն
ձրի
շնորհօքն
Քրիստոսի
լինիմք
փրկեալք
եւ
ապրեալք։
Ութեւտասներորդ՝
յերկրորդո
ւմն
ետ
Յովսէփ
ծանօթս
եղբարցն։
Եւ
Տէրն
մեր
յերկրորդ
գալստեանն
տայ
ծանօթս
հարուածովք
տիգին
եւ
բեւեռացն։
Իննեւտասներորդ՝
Յովսէփ
ստացաւ
ոսկի
եւ
զարծաթ
եւ
զերկիրն
Եգիպտացւոց՝
փարաւոնի.
այսինքն
զզէնս
սատանայի.
զի
փարթամութիւնն
մեծ
զէն
է
սատանայի
որովք
գործէ
զամ
ենայն
պղծութիւնս։
Որպէս
երկիրն
սոդոմայ
պարարտութեամբ
գործէր
զմեղս։
Նոյնպէս
եւ
Քրիստոս
զզէն
եւ
զզօրութիւն
սատանայի
եբարձ
որ
էր
մեղքն
եւ
մահ
դժոխոցն։
Քսաներորդ՝
եւ
որպէս
Յովսէփ
եթող
զքուրմն
եւ
զերկիր
նոցա,
զոր
Քրիստոս
էր
բառնալոց
զմեծամեծ
մեղսն
եւ
զկռապաշտո
ւթիւնն.
զի
ըստ
առն
եւ
զօրութիւն
իւր.
եւ
ըստ
Աստուծոյ
եւ
գործք
իւր։
Նոյնպէս
եւ
Տէր
մեր
յետոյ
բառնալոց
է
զչար
գազանոյնպէս
զորդին
կորստեան
եւ
զպաշտօնեայսն
նորա
ի
կատարածի։
Այսքան
առ
այս։
