Որո՞վ 
  
   զանազանի 
  
   հաւատ 
  
   յոյս 
  
   եւ 
  
   սէր։ 
 
       
  
   Պատասխանի. 
 
       
  
   Գիտելի 
  
   է, 
  
   որպէս 
  
   պատկեր 
  
   աստուածութեանն 
  
   կայանայ 
  
   ի 
  
   մի 
  
   էութիւն 
  
   եւ 
  
   յերիս 
  
   անձինս։ 
  
   Այսպէս 
  
   եւ 
  
   պատկեր 
  
   վերստին 
  
   ստեղծմանն 
  
   ի 
  
   մեզ 
  
   կայանայ 
  
   ի 
  
   միութիւն 
  
   շնորհին 
  
   եւ 
  
   յերիս 
  
   ունակութիւնս։ 
  
   Որ 
  
   է 
  
   հաւատ՝ 
  
   յոյս՝ 
  
   սէր 
  
   եւ 
  
   սոքա 
  
   երեքեան 
  
   հեղումն 
  
   են 
  
   յաստուածային 
  
   շնորհացն 
  
   ի 
  
   բանական 
  
   ոգիս. 
  
   որով 
  
   ուղղիմք 
  
   յերկային 
  
   կեանս։ 
  
   Եւ 
  
   այսպէս 
  
   հաւասարութիւն 
  
   ունին 
  
   սոքա։ 
  
   Այլ 
  
   զանազանին։ 
 
       
  
   Նախ 
  
   որպէս 
  
   ասէ 
  
   սուրբն 
  
   Եւագրիոս՝ 
  
   հաւատն 
  
   ի 
  
   հայր, 
  
   յոյսն 
  
   առ 
  
   որդի, 
  
   սէրն 
  
   ի 
  
   Հոգին 
  
   Սուրբ։ 
  
   Այս 
  
   ո՛չ 
  
   եթէ 
  
   բաժանմամբ. 
  
   այլ 
  
   նկատմամբ 
  
   ի 
  
   յատկութիւնս 
  
   անձանց. 
  
   ըստ 
  
   որում 
  
   սկիզբն 
  
   է 
  
   հայր. 
  
   եւ 
  
   փրկութիւն 
  
   է 
  
   որդին. 
  
   եւ 
  
   ջերմութիւն 
  
   հոգին։ 
 
       
  
   Երկրորդ՝ 
  
   հաւատն 
  
   է 
  
   հիմն. 
  
   յոյսն 
  
   որմ. 
  
   սէրն 
  
   շինուածք։ 
 
       
  
   Երրորդ՝ 
  
   հաւատն 
  
   է 
  
   որպէս 
  
   արմատ 
  
   ծառոյն 
  
   որէ 
  
   հայր. 
  
   յոյսնն 
  
   ստեղունքն 
  
   որ 
  
   է 
  
   որդի, 
  
   սէրն 
  
   Հոգին 
  
   Սուրբ 
  
   որ 
  
   է 
  
   ծաղիկ 
  
   եւ 
  
   պտուղ 
  
   ըստ 
  
   Դիոնիսեայ։ 
 
       
  
   Չորրորդ՝ 
  
   հաւատն 
  
   է 
  
   յանցեալն 
  
   եւ 
  
   ի 
  
   հանդերձեալն 
  
   որպէս 
  
   ասացաւ 
  
   յոյսն 
  
   միայն 
  
   ի 
  
   հանդերձեալն, 
  
   եւ 
  
   սէրն 
  
   ի 
  
   ներկայն 
  
   որ 
  
   է 
  
   միշան։ 
 
        
  
   Հինգերորդ՝ 
  
   ըստ 
  
   որպիսութեան 
  
   մեր 
  
   հաւատն 
  
   է 
  
   այժմ. 
  
   յոյսն 
  
   յետ 
  
   մահու. 
  
   ըստ 
  
   այնմ 
  
   «յոյս 
  
   նոցա 
  
   լի 
  
   է 
  
   անմահութեամբ». 
  
   եւ 
  
   սէրն 
  
   յետ 
  
   յարութեանն 
  
   ըստ 
  
   առաքելոյ. 
  
   «սոքա 
  
   երեքեան 
  
   հաւատ, 
  
   յոյս, 
  
   սէր. 
  
   եւ 
  
   մեծ 
  
   քան 
  
   զսոսա 
  
   սէր 
  
   է»։ 
 
        
  
   Վեցերորդ 
  
   հաւատն 
  
   է 
  
   ի 
  
   յէութիւնն 
  
   Աստուծոյ 
  
   «հաւատալ 
  
   պարտէ 
  
   թէ 
  
   է 
  
   Աստուած»։ 
  
   Յոյսն 
  
   ի 
  
   բարութիւնն. 
  
   ըստ 
  
   այնմ 
  
   «ակն 
  
   կալցուք 
  
   յուսոյն 
  
   եւ 
  
   բարութեանն 
  
   Աստուծոյ»։ 
  
   Սէրն 
  
   առ 
  
   ճշմարտութիւնն 
  
   եւ 
  
   գեղեցկութիւնն։ 
  
   Եւ 
  
   զայս 
  
   փոխեն 
  
   ոմանք 
  
   այսպէս. 
  
   զսէրն 
  
   առ 
  
   բարութիւնն. 
  
   զյոյսն 
  
   ի 
  
   բարձրութիւնն. 
  
   եւ 
  
   զհաւատն 
  
   առ 
  
   ճշմարտութիւնն։ 
 
       
  
   Եօթներորդ 
  
   հաւատովն 
  
   համբերեմք. 
  
   յուսովն 
  
   հաստատիմք. 
  
   սիրովն 
  
   զօրանամք։ 
  
   Եւ 
  
   զայս 
  
   ասէ 
  
   Եւագրիոս։ 
  
   Ութներորդ՝ 
  
   հաւատն 
  
   տեսանէ. 
  
   յոյսն 
  
   ըմբռնէ. 
  
   սէրն 
  
   միաւորէ։ 
  
   Իններորդ 
  
   ըստ 
  
   հոգւոյն 
  
   մասանց. 
  
   հաւատն 
  
   է 
  
   ի 
  
   բանն. 
  
   յոյսն 
  
   ի 
  
   ցասումն. 
  
   սէրն 
  
   ի 
  
   ցանկութիւն։ 
  
   Այս 
  
   վասն 
  
   համանման 
  
   գործոց 
  
   նոցա 
  
   այսպէս 
  
   կարգի 
  
   որ 
  
   են 
  
   ի 
  
   նոսա. 
  
   այլ 
  
   յոյսն 
  
   եւ 
  
   սէրն 
  
   են 
  
   ի 
  
   կամքն։ 
 
       
  
   Տասներորդ՝ 
  
   ի 
  
   յատուկ 
  
   գործոց 
  
   իւրեանց։ 
  
   Զի 
  
   հաւատովն 
  
   հաւանիմք 
  
   Աստուծոյ. 
  
   յուսովն 
  
   ապաստանիմք 
  
   ի 
  
   յԱստուած, 
  
   եւ 
  
   սիրեմք 
  
   զԱստուած։ 
  
   Այս 
  
   քան 
  
   վասնն 
  
   Աստուածային 
  
   առաքինութեանց։